کعبه؛ دردانه ای که از تهدیدها و تخریب ها در امان نبوده است

خبرگزاری تسنیم، کعبه با اینکه خانه خداست و با سفارش خدای متعال به پیامبرانش در عصرهای مختلف ساخته و بازسازی شده است، طبیعتا باید برای انسانها در همه دوران ها عزیز و محترم بوده باشد، اما متاسفانه از برخی بی حرمتی ها و تخریب ها در امان نمانده است، گویا که برخی واقعا با خدای کعبه سر جنگ داشته اند و زورشان فقط به خانه او می رسیده است.

مشهورترین واقعه که دشمنیِ برخی بندگان ناسپاس با خانه خدا را می رساند، حکایت حمله سپاهه ابرهه به مکه است که 52 سال پیش از هجرت رخ داد. در آن واقعه سپاه ابرهه، حاکم یمن برای تخریب کعبه راهی مکه شد. اما نزدیک مکه با هجوم پرندگان و بر اثر پرتاب سنگ ریزه های این پرندگان، این حمله خنثی شد. چون سپاه ابرهه چند فیل داشت، به آن سال عام الفیل یعنی سال فیل می گفتند. پیامبر نیز در همین سال به دنیا آمد.

به گفته مورخان و دانشمندان مسلمان، پیشینه مناسک حج و تقدس کعبه به دوران حضرت آدم (ع) می رسد. آنها معتقدند حضرت آدم به فرمان خدا، مامور بنای کعبه و برگزاری مراسم حج شد. از منابع تاریخی چنین برمی آید که کعبه در طوفان نوح ناپدید و به تدریج آیین های حج به فراموشی سپرده شد. این وضع تا زمانی که حضرت ابراهیم (ع)، مامور بازسازی کعبه و احیای آیین حج شد، ادامه یافت. پس از آن، حج به عنوان سنتی مقدس، با آدابی خاص چونً مُحرِم شدن، طواف، سعی و... تداوم یافت و کعبه چنان تقدس و احترامی یافت که مناصبی چون کلیدداری، پرده داری و خدمتگزاری کعبه نیز پدید آمد.

با ظهور اسلام، آیین حج به عنوان یکی از فرایض دینی مسلمانان پذیرفته شد و کعبه توسط شخص پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) از مظاهر شرک آلود پیراسته شد.

اخبار مکه (کتابی کهن در تاریخ محلی مکه) می نویسد در دوران حضرت ابراهیم (ع) ارتفاع کعبه 9 ذراع و طول آن 30 ذراع و عرض آن 22 ذراع بوده است. در این روزگار کعبه سقف نداشت.

پس از آن قریش در دوره جاهلیت و هنگام جوانی پیامبر (ص) 9 ذراع دیگر بر ارتفاع آن افزودند و ارتفاع آن 18 ذراع شد و برای آن نیز سقف ساختند و از طول کعبه شش ذراع و یک وجب کاستند و بر حجر اسماعیل افزودند. بنابراین طول آن از بنایی که ابراهیم(ع) ساخته بود، کوتاهتر شد و پایه ای درون کعبه پی ریزی کردند و دیوار را بر آن قرار دادند و اطراف حجر اسماعیل را نیز سنگ چین کردند و طواف کنندگان از پشت آن طواف می کردند.

بنای کعبه همین گونه بود تا آنکه عبدالله بن زبیر به روزگار خویش کعبه را خراب کرد و بر همان اساس ابراهیم(ع) برگرداند و بر ارتفاع آن نه ذراع دیگر افزود و ارتفاع کعبه 27 ذراع شد معادل 15 متر. در کعبه را نیز روی زمین قرار داد و دری دیگر پشت کعبه مقابل آن گشود.

در دوران عبدالملک، حَجاج بخشی از کعبه را که ابن زبیر داخل حجر قرار داده بود ویران کرد و آن را به همان حال که قریش ساخته بود، برگرداند، یعنی از طول آن کاست و دری را که پشت کعبه گشوده بود بست و درِ اصلی کعبه را بلندتر از زمین قرار داد.

ویران شدن 3 دیوار کعبه با سیل

در ماه شعبان سال 1039 هجری، سیلی عظیم آمد و سه دیوار کعبه را ویران کرد و فقط دیوار جنوبی ماند. حدود 4 هزار نفر هم کشته شدند. سلطان مراد چهارم عثمانی، به بازسازی کعبه اقدام کرد و آن را مجدد ساخت که بنای آن همین است که این روزها می بینیم.

در سال 1360 هجری برابر با سال 1329 شمسی و در اوج جنگ جهانی دوم نیز سیلی عظیم وارد مسجدالحرام شد. این سیل یکی از 70 سیل ثبت شده در تاریخ مکه بود که عکس های آن موجود است.

در اولین روز قرن پانزدهم قمری یعنی اول محرم 1400 برابر با 20 آبان 1358 شمسی 500 سلفی به مسجدالحرام حمله کردند و نمازگزاران را به گروگان گرفتند. در 2 هفته درگیری شدید بین آنها و نیروهای امنیتی علاوه بر کشته شدن 400 نفر، مسجد و کعبه هم خساراتی دید.

پرده کعبه امسال هم در عرفه تعویض نمی شود

آخرین بازسازی داخلی و بیرونی کعبه 20 سال قبل در 1414 هجری انجام شد. بندکشی سنگ ها، بازسازی چوب سقف ها، پی ریزی کف و نصب سنگ مرمر روی کف کعبه از جمله این تعمیرات بود.

انتهای پیام/